MUZYKA 3-CIEGO UCHA

dong

Nie chcę bynajmniej rozpętywać dyskusji o "wartości" poszczególnych kategorii estetycznych i o zasadności ich stosowania do muzyki współcześnie tworzonej (szczególnie tej bardziej "otwartej").

Ale przyznaję, że słuchając poniższej, dość kontrowersyjnej (jak zdążyłem doczytać w sieci) płyty, jest to pierwsze skojarzenie, jakie przychodzi mi do głowy. Ta muzyka jest po prostu PIĘKNA. Na swój sposób, oczywiście - nie chodzi o piękno melodii (których tu właściwie nie ma), harmonii czy proporcjonalności. Kreuje przedziwną, wielowymiarową, quasi-kosmiczną, przestrzeń dźwiękową, której eksploracja dostarcza (przynajmniej mi) dosyć wyjątkowych wrażeń, zbliżonych do czystego, "bezinteresownego" zachwytu.

Wadada Leo Smith, Walter Quintus, Katya Quintus, Miroslav Tadic, Mark Nauseef - Snakish (Leo, 2004)

Wadada Leo Smith - trąbka
Walter Quintus - komputer & processing
Katya Quintus - głos
Miroslav Tadić - gitary
Mark Nauseef - perkusja & live electronics

Ciekaw jestem Waszych wrażeń.

I propozycji innych albumów, które być może budzą w Was zbliżone odczucia.

post.swan

Piękna, jak najbardziej! Subtelne, jakby przypadkowe dźwięki, "granie" ciszą. Jest trochę takich płyt, ale nie wiem co polecić tak "od ręki. Muszę się zastanowić Rolling Eyes

.

post.swan

No to może inny projekt Wadady

Leo Smith - Divine Love

Spokojna, refleksyjna, pełna pięknych dźwięków i smaczków muzyka.

[link widoczny dla zalogowanych]

dong

Tak, Divine love to piękna, chwilami niemal mistyczna muzyka, podobnie jak na paru innych starych płytach Wadady, choćby Mass on the world czy Rastafari.

Tylko w nich jest piękno bardziej "oczywiste" - takie właśnie refleksyjne i kontemplacyjne. A na Snakish jest bardziej "niespodziewane", wyzierające co i rusz z zakamarków nadprzestrzeni.

post.swan

zjaryz

Tak, dziwne są drogi piękna...
Ja na przykład kiedyś znalazłem piękno w "Mimikrach" Paula Wirkusa.
Urzekający album. Do tej pory wracam czasem do tej muzyki.
Piękno znalazłem też w muzyce Fennesza. Urzekły mnie "Hotel Paral.lel", "Plus Forty Seven Degrees 56' 37" Minus Sixteen Degrees 51' 08", "Venice" czy nagrana z Sakamoto "Cendre"...

bananamoon