MUZYKA 3-CIEGO UCHA

naheis

[quote="djmis"]

naheis

djmis

Rozumiem świetnie taką sytuację - sam od sześciu lat jestem bezrobotny. Być może na własne życzenie.
Nie potępiam ściągania muzyki przez internet - choć sam tego nie robię.
Zawsze jest mi bardzo przykro i ciężko na duszy gdy kupię płytę, która mi się nie podoba ( nie muszę dodawać że nie kupuję ad hoc ). Ostatnio wywaliłem na przykład beznadziejnie kasę na Kletka Red, Gesualdo czy Curlew. To nie stanowi bodźca do kolejnych zakupów.
Ale jest też druga strona medalu. Załóżmy że dla wszystkich internet będzie jedynym źródłem pozyskiwania muzyki. Nawet nie pytam z czego będą w takim razie żyć artyści - oni przecież nie płacą rachunków a żyć mogą przecież szampańsko z koncertów, na które nikt nie przychodzi bo musi płacić za rachunki.

naheis

O, a na przykład teraz w słoneczny poranek malując mieszkanie słucham melodyjnych, lekkich, łatwych i sympatycznych The Pretenders i The Television - potem może Theoretical Girls - Nowy Jork króluje!

djmis

Wypróbuj też ostatni Green Day. Farba w zasadzie powinna sama się nakładać.

naheis

naheis

Zawsze sobie mówiłem, że np. Minor Threat to dla mnie muzyka "do biegania po ścianach", ale dzięki tobie djmis zrozumiałem swój błąd - to muzyka "do malowania po ścianach"!!! Dzięki! Może teraz jakoś to przetrwam... bo nie lubię remontów.

djmis

W zasadzie nadaje się każda muzyka, która zapewne dzięki banalnej melodyce "klei" się do słuchacza. W w takim razie powinna też ułatwiać "przyklejanie" farby do podłoża.
A ostatni Green Day ? W ostatnim Teraz Rocku pojawił się na czele listy koncepcyjnych albumów wszechczasów. Kto ma gust zbliżony do redakcji tego czasopisma ten powinien się zainteresować. Ja kupiłem sobie ostatnio w MM za 29,90 ale za te pieniądze na pewno byłoby tam ze sto ciekawszych płyt.

naheis

naheis

[quote="naheis"]

djmis

Skład: Billie Joe Armstrong - g, voc; Mike Dirnt - b; Tre Cool - dr

Produkcja: Rob Cavallo & Green Day

Co gorliwsi zdążyli już ochrzcić tę płytę „punkowym St. Pieprzem”. Spokojnie, zachowajmy umiar. Nie ulega jednak wątpliwości, że to najlepsza płyta Green Day od czasu Dookie. Od dziesięciu lat.

Zacznijmy od nietypowej formy. To rzeczywiście concept album. Muzycy wzorowali się podobno na Tommym The Who. Rzecz opowiada o losach jednego bohatera, Jezusa z Przedmieścia, starali się też zadbać o spójność muzyczną. Jeśli chodzi o teksty, wyraźnej nici między kawałkami nie widzę, ale niech im będzie. Na pewno można takową wyczuć w kompozycjach. Wszystie kawałki są ze sobą połączone. Dwa - Jesus Of Suburbia i Homecoming - wieloczęściowe, sięgające dziesięciu minut, to wręcz suity. Nie w sensie yesowym (choć bywają momenty podniosłe, na przykład Tales Of Another Broken Home), chodzi o zgrabne połączenie kilku typowych dla zespołu miniaturek.

W takiej oprawie nabierają sensu rozmaite eksperymenty stylistycznie, które błądziły na poprzednich płytach. Najwięcej jest nawiązań do lat 60.: beatlesowskich (Extraordinary Girl), i oczywiście kalifornijskich (Dearly Beloved, Give Me Novacaine). Równocześnie pojawiają się znakomite punkowe kawałki w średnim tempie, z których Green Day słynie. Zaliczam do nich utwór tytułowy czy She’s A Rebel. Z taką lekkością przeboje nie przychodziły im już od dawna... Dla punkowych ortodoksów znajdzie się poza tym absolutny czad (St. Jimmy), z drugiej strony mamy piękne ballady. Rockowe (Boulevard Of Broken Dreams), ale też oparte na delikatnej aranżacji akustycznej (Wake Me Up When September Ends).

Opus magnum neopunku.

djmis

Teraz Rock kupuję z przyzwyczajenia. I w zasadzie głównie go przeglądam.

naheis

wiesz, że chyba mnie zachęciłeś i przynajmniej z ciekawości postaram się tego kiedyś posłuchać - "momenty podniosłe", "suity", "opus magnum" - takich określeń chyba jeszcze spotkałem w żadnym zdaniu na temat punk-rocka i dlatego wydaje się to intrygujące! Oczywiście nie sądzę żeby to mogło być coś na miarę również koncepcyjnego "Zen Arcade" Hüsker Dü, ale sprawdzić warto.

naheis

djmis

Też nie cierpię malowania. Podstawa to jednak dobra farba, odpowiednie narzędzie ( najlepiej wałek o określonej długości włosia ) - trzeba zacisnąć zęby i pomalować od razu całą płaszczyznę :wink:

A co do TR - cały czas lansują jeden typ rocka - ma być gitarowo i melodyjnie. Ileż można ? W latach 60 takie granie było świeże i odkrywcze. Dziś nie da się tego słuchać nawet w masce przeciwgazowej - tak śmierdzi padliną. I nie wiem czy to wina linii programowej ( przecież jest tam tylu nowych i otwatych redaktorów ) czy porozumienia z dużymi koncernami ?? Generalnie promują tylko muzykę majorsów i to w sposób wręcz nieprzyzwoity ( vide entuzjazm przy ocenie ostatniego, niesłuchalnego Gilmoura ).

zyfri

djmis

pjerry

pjerry

pjerry

pjerry

pjerry

djmis

"Po głębokim przemyśleniu zupełnie nie mogę zgodzić się z tym stwierdzeniem. Wydaje mi się, ze większosć muzyki o jakiej piszemy to właśnie mało 3-uszna muzyka."

Może właśnie w tym tkwi problem. Programowo ograniczacie to forum do pewnych gatunków - a słuchamy w większości czegoś innego. Ciebie to nie dotyczy !
Z pewnością chętniej sięgnę po muzykę spoza tego forum niż po współczechę czy minimal. Więc jakby nie mam o czym pisać, choć sporo ( może nawet większość ) tego o czym piszecie obiła mi się o uszy. A jeśli nawet nie obiła - to zmotywowany bardzo szybko nadrabiam zaległości. O ile warto.

ArtS.

Ja tu pisze tylko o muzyce, ktorej slucham... innej nie znam. Zreszta wspolczecha czy minimal zajmuja tylko dwa watki; ciezko wlasciwie powiedziec, ze jakis gatunek dominuje: Naheis i Gargamel pisza o rzeczach okolo-punkowych, H.K. o okolo-funkowych, Jerry o okolo-piosenkowych, wiec rozrzut jest - jak na moj gust - wcale nie maly.

zyfri

endrjuuu

jak ja bym pisał o wszystkim czego słucham to chyba byscie mnie zbanowali Neutral

ale lubie czytać Wasze posty i szukac jakis nowych kapel

pjerry

pjerry

zyfri

Jerry