MUZYKA 3-CIEGO UCHA

gargamel

Rzuci ktos pare w tym temacie? Znam tylko dwa kawalki, gdzie nie rusze oczyma same superlatywy, ze legenda awangardy ...a ja dalej nie pojmuje (wnioskujac jedynie z tych dwoch kawalkow - Final Solution i drugi ktorego tytulu nawet nie kojaze) na czym fenomen tej grupy polega. Watek o tyle upierdliwie sie dobija do szerej komory ze co dzien po drodze ku pieczywu mijam plakat zblizajacego sie koncertu ow zespolu we Wiedniu - strace cos niepowtarzalnego? Mam isc? Jakie to jest?

naheis

ja osobiście, a wiesz co lubię, polecam tak naprawdę i z czystym sumieniem 2 pierwsze płyty - to trzeba ZNAĆ - no i jeszcze, a le już z nieczystym Rocket From The Tombs, które to rozpadło się na Pere Ubu i Dead Boys = kto wie, może pokochasz głos żaby...

post.swan

Pere Ubu to awangarda, ale bardziej nowofalowo-postpunkowa. O ich charyzmie decydował przede wszystkim wokal Davida Thomasa i elektroniczne eksperymenty - na zasadzie smaczków i przypraw do typowo nowofalowej motoryki sekcji rytmicznej. Jak wspomniał naheis dwie pierwsze płyty wypadałoby znać, szczególnie debiut Modern Dance, ale również Song Of A Bailing Man i z ostatnich wydawnictw Pennsylvania. Uprzedzam, że zespół jawił się jako awangardowy na początku swojej działalności. Z czasem ich pomysły przestały szokować, a sami muzycy nieco zmiękczyli formułę grania. Myślę, że na koncert warto iść. Ja byłem tylko na występie zespołu Davida Thomasa w Warszawie w okolicach 1987 roku, na legendarnym festiwalu Marchewka. Warto było ! Cool

Pozdrawiam

P.S. Być może mój post jest spóźniony, bo pewnie już po koncercie?

djmis

Skąd - z ruin.
Czyżbyś miał na myśli ruiny caladana ??

Ps. Też wybierałem się na ten festiwal. Dla Wolfgang Press i przede wszystkim Minimal Compact.

post.swan

Tak, tak... zamierzchłe czasy ten festiwal. Pamiętam, że od jakiegoś pseudo-punka dostałem piąchą w twarz, bo nie chciałem dorzucić się do jego biletu i powiedziałem "żeby sobie poszedł" Wink

Poza występem Davida Thomasa, Wolfgang Press, Minimal Compact zrobił na mnie wrażenie występ Radio Warszawa. Więcej w tym było happeningu niż rzetelnego grania, ale całość była naprawdę ciekawa.

Pozdrawiam

gargamel

bananamoon

David THOMAS "Variations On A Theme"

Słucham sobie od kilku tygodni solowych projektów Davida Thomasa, z uznaniem kiwam głową...a wczoraj odświeżyłem "Variations On A Theme".
Mam niebywały szacunek, a jednocześnie sentyment do tej płyty; podobnie jak do kreującej niesamowity nastrój, psychodelicznej "Meadville" (czeka na deser).
David Thomas kontestuje po swojemu; żadne chwilowe mody na kompozycje, na brzmienie, nie imają się jego muzyki...a pamiętajmy, że oto nastała, pełna zachęcających świecidełek, era lat osiemdziesiątych.
Mało tego, album intryguje jak diabli do dzisiaj; zaskakuje, sprawia, że szybciej (jeszcze szybciej) bije serce, ma niebywały potencjał!
Ta muzyka śmiało przystaje do tytułu płyty; wokalno-instrumentalne, kapitalne tematy, wydają się inspiracją i natchnieniem dla muzyków, nakręcają spiralę zespołowej weny twórczej, która u podstaw ma tradycję rokendrola, ale także śmiało patrzy przed siebie.
...i ta niesamowita gitara Richarda Thompsona!
Przeszłość + Teraźniejszość + Przyszłość = Constans

David THOMAS, Richard THOMPSON, Lindsay COOPER, Chris CUTLER, Anton FIER, Paul HAMANN, Jim JONES, Jack MONCK.

P.S.
Czy ktoś z Was słuchał najnowszej propozycji Pere Ubu "The Lady From Shanghai"?
Jakie wrażenia?

post.swan

bananamoon

Dziękuję Ci za "szkic w sprawie".
To już kolejna, pozytywna opinia o tym albumie jaka dociera do mnie z ust wiarygodnej osoby.

A ja, po odświeżeniu / przypomnieniu obrazu solowych płyt Davida Thomasa, "rzuciłem się" na wczesne płyty Pere Ubu.
Okazuje się, że ta muzyka ciągle ma dużo do zaoferowania, potrafi przykuć uwagę, że nadal zaskakuje...ale przede wszystkim "cofa wskazówki zegara" i przywołuje wspomnienia sprzed lat...
I tutaj niespodzianka - nieco lekceważona przeze mnie do tej pory płyta "Terminal Drive", okazała się prawdziwym rodzynkiem odsłuchowym (!), niczym moja ulubiona "The Art Of Walking".
Przywołuje undergroundową scenę muzyczną Cleveland z połowy lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku.
Świetnie słucha się tych "odzyskanych", na swój sposób b. różnorodnych projektów!
Ot chociażby przykład grupy Tripod Jimmie w kawałku Autumn Leaves - transowy rytm, wsparty nośnym riffem basu oraz zgiełkiem gitary:

http://www.youtube.com/watch?v=7qCA5-H6t5s

A tak na marginesie, na Allegro można nabyć za pięćdziesiąt złotych zestaw wczesnych płyt Pere Ubu pod wspólnym tytułem "Datapanik In The Year Zero".
Wydawnictwo zawiera debiutanckie single grupy (na czele z nagraniem 30 Second Over Tokyo) oraz albumy: "The Modern Dance", "Dub Housing", "New Picnic Time", "The Art Of Walking", "Song Of The Bailing Man", "Terminal Drive".
Nie ma tutaj co prawda dysku "390° Of Simulated Stereo, Vol. 2", który "załapał się" do boksu z 1996 roku pod tym samym tytułem, za to brzmienie wydaje się być o włos lepsze, pełniejsze.
Dla osób, które jeszcze nie poznały Pere Ubu - prawdziwa okazja!

post.swan

post.swan