MUZYKA 3-CIEGO UCHA

marcin.kicinski

[quote="ArtS."]Rewelacyjna pozycja. Znam co prawda tylko 3 plyty Mingusa, ale ta podoba mi sie najbardziej. Jeszcze bardzo lubie "Mingus Ah Um", jest nieco inna, chyba bardziej 'tradycyjna', ale rowniez swietna.

To ja jeszcze dorzuce Mingus "Moves". Bardzo dobra plyta ze swietnym Donem Pullenem na fortepianie.
Oprocz tego jesli podobaja Wam sie takie brzmienia nie zapominajcie o naszym Andrzeju Trzaskowskim! 2 ostatnio wydane reedycje sextetu i quintetu sa wyborne! Sextet jest z Tedem Cursonem - wspolpracujacym zreszta z Mingusem.
Leciutko pogrzebalem w naszym Polish Jazzie i znalazlem kilka naprawde fajnych rzeczy i oryginalnym brzmieniu. Mysle ze szkoda by o tym wszystkim zapomniec ...
Czy Czesi mieli taka silna scene jazzowa? Wink

pozdr
marcin k

marcin.kicinski

czesc

A ja dzis posluchalem rewelacyjnego duetu Ingar Zach & Ivar Grydeland "you should have seen me before we first met". Niesamowite bardzo melodyjne improwizacje o gestej acz klarownej fakturze. Naprawde slodkie granie przywolujace na mysl najlepsze hity Kowalda czy Butcha Morrisa... Choc moze sie troche z tymi porownaniami zapedzilem.

pozdr
marcin k

Greggery Peccary

pjerry

Ja sobie słucham wszystkich naszych propozycji na płyty 2005 czyli
- Litghning Bold
- Devdendra Banhart
- Orthrelm
- Fred Frith

Ale na razie cicho sza

Do tego
- Peter Hammil (Over). Zdecydowany plus. Jedyna płytka Hammila jaką znam
- Masada (Live In Sevilla) - nie mam na razie zdania czyli na razie plus/minus
- Miles Davis (Kind Of Bule). Cudne. Czemu dopiero teraz tego słucham?

Greggery Peccary

pjerry

pjerry

Słucham ciągiem wszystkich propozycji płyt na rok 2005 coby być przygotowanym do zabrania zdania.

I słucham dalej Kind Of Blue. Co ciekawe kiedy usłyszałem pierwsze dźwięki saksofonu to zabrzmiało to jak Coltrane z "Love Supreme". W sumie to jedyna płytka Coltrane jaką znam ale spsób grania jest na tyle charakterystyczny, że nawet ja go rozpoznałem (jak pózniej stwierdziłem guglując w poszukiwaniu muzyków grających na tej płycie)

Ale mam takie pytanko do znawców. Czy Kind Of Blue jest jakims ewenementem jak na tamte czasy czy tak się wtedy grało? Na czym w ogóle polega wyjątkowość tej płyty , czy jest ona tylko związana z czystym odczuciem emocjonalnym, grą muzyków i tak dalej?
Zauważyłem, że improwizacje na tej płycie są niezwykle melodyjne. Niezwykle przemyślane. Szkoda, że w swoim czasie nie trafiłem takie płyty, może moja przygoda z jazzem poszłaby w zupełnie innym kierunku

marcin.kicinski

Tom.k

Pietera Hammilla uwielbiam jedną płytę: X-My Heart. Jest wg mnie najlepsza i nie do pobicia, ale nie przypominam sobie, żebym kogoś do niej przekonał. Siehana nawet nie będę próbował "przekabacać"... Rolling Eyes

To prawie tak, jakbym mu wciskał Dark Side of the moon Laughing

h.k.

>Pietera Hammilla uwielbiam jedną płytę: X-My Heart.

Ja ją bardzo lubie! I obok Over, Typical i Nadira to moja ulubiona plyta Hammilla!

michal

Tom.k

Over też świetne, 2 pozostałe tytułe oczywiście sprawdzę, skoro Ty je polecasz Smile

pjerry

naheis

Tom.k

A z hammillopodobnych to wracam wciąż do płytki Sylviana Blemish z Fenneszem i Derekiem Bailey - cudo cudo. Jak macie co podobnego, to zapodajcie Smile

pjerry

h.k.

>Czy na forum jest dużo fanów Pana Samochodzika?

TAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAK!!!

michal
NP: Tortoise and Bonnie 'Prince' Billy - The Brave and The Bold /rewela

Greggery Peccary

marcin.kicinski

stary łowca sów

postanowilam ekshumować cage'a.
jak do tej pory to najpiękniejsze co znalazlam do suite for toy piano. chcę mieć 70 lat i grać na malutkim zabawkowym fortepianiku. jest naprawdę ładne. brzmi po chińsku-gongowemu-barokowemu i ma wiele ekspresji.

stary łowca sów

aha i jest jeszcze taki tybetański kawałek "seventy four", są takie surmy tybetańskie i długie stojące współbrzmienia, zmieniające się tak powoli, że prawie trudno to dostrzec. zajebiste.

z innych rzeczy, to się dowiedzialam, że po 4.33 to on skomponowal lepszy: "0,00" Laughing

djmis

Dzisiaj zasłuchuję się dwoma płytkami. Znam je co prawda doskonale, ale w ogóle mi się nie nudzą :
Dredg - El Cielo
Radiohead - Kid A
Słucham na przemian - ciekawe wrażenie - jedna optymistyczna i pogodna, druga pełna smutku i nostalgii. Obie piękne, naprawdę piękne.

gargamel

post.swan

djmis

Ta z kolei w ogóle mnie nie przekonała.

post.swan

Weryfikacja: Radiohead - Hail To The Thief (he, he ... nie zmieniam zdania).
Alternatywnie, zamiast kolęd: Dead Can Dance - Aion

Życzę wszystkim inspirujących odsłuchów w święta.

ArtS.

Ja jakos stracilem serce do Radiohead odkad przeszli na bardziej elektroniczne granie, zupelnie mnie nie przekonuje taki styl...

A po swiatecznym sprzataniu (cz. I) relaksuje sie przy:

Anoice "Remmings" - malo gitarowy post-rock, bliski duchowi minimalizmu (glowna role gra fortepian i smyki)

SunnO))) & Boris "Altar" - juz o nich pisalem: klimatyczny ambient-drone-noise-rock-cokolwiek, mhhhrocznie

post.swan

CRITTERS BUGGIN' - Bumpa - czaderska to płyta podobnie jak Guest i Host
CRITTERS BUGGIN' - Amoeba - tutaj już więcej elektronicznych odjazdów, kapitalny nastrój.

Zna ktoś może ich ostatnią studyjną płytę Stampede? Rolling Eyes

Tomkiewicz · domownik Dołączył: 26 Mar 2006 Posty: 107 Przeczytał: 0 tematów

Zostałem urzeczony:

Al DiMeola - "The Guitar Trio" (1996)

Znalazłem dzisiaj na twardym dysku. Takie zaległości meolyczne.
No i miałem premierę !!! To najlepsze, co Artyści nagrali razem. Wysmakowane, pełne emocji. Nie odczułem tu owej kaskady morderczo szybkich nut, która mnie zawsze nużyła przy okazji słynnego koncertu trio.
Przy okazji eksmitowałem z wilczym biletem "Flesh On Flesh" oraz wyjątkowo szpanerskie "Passion, Grace and Fire".

Tomek

ps: Witam Wszystkich po dłuuugiej nieobecności i króciutkiej , ledwo namacalnej obecności. Może na dłużej...?

post.swan

Witaj Tomek! Widzę, ze pewien etap masz już za sobą Wink

.

W temacie: NUCLEUS - Solar Plexus , myślę, że godnie powitałem nowy rok Very Happy

.