MUZYKA 3-CIEGO UCHA

Greggery Peccary · Wysłany: Pią 11:40, 23 Mar 2007 Temat postu:

Dla mnie ideałem i szczytem możliwości jest muzyka oparta w dużej mierze na improwizacjach lub też taka, w której jest miejsce na improwizacje. To jest "najwyższa" sztuka, wyjść na scenę i TWORZYĆ. Dlatego tutaj raczej nie może być mowy o dyletantyzmie.

Pat Metheny Group - The Way Up Live at Montreal Jazz Festival 2005 DVD

1. The Way Up intro
2. The Way Up part 1
3. The Way Up part 2
4. The Way Up part 3
5. James
6. Are You Going With Me
7. Last Train Home
8. Minuano (six eight)

Obok Pata na scenie występują:
Lyle Mays on piano/keyboards
Steve Rodby on bass
Antonio Sanchez on drums/percussion/bass
Cuong Vu on trumpet/guitar/percussion/voice
Gregoire Maret on harmonica/guitar/percussion/voice
Nando Lauria on guitars/percussion/voice

Bardzo fajny koncert! Na wolnym powietrzu, ponad 100 tyś. osób na widowni, wieczór, 30*C, półtorej godziny spóźnienia Smile

Mocny akcent na zakończenie festiwalu w Montrealu.

W "Are You Going With Me" Pat gra na niesamowitym instrumencie Pikasso, będącym gitarą akustyczną połączoną z harfą i japońskim koto:

Ciekawie to wygląda i brzmi również niesamowicie, ale ... Gdyby rozdzielić ten instrument na 3, dać go 3 muzykom, to by dopiero zagrało! A tak jest to raczej taka ciekawostka sceniczna.

jarkkkoo · Wysłany: Pią 12:47, 23 Mar 2007 Temat postu:

o kurcze

tutaj jest filmik z tym:
http://www.youtube.com/watch?v=HUR14mRg32M

grey · Wysłany: Pią 15:09, 23 Mar 2007 Temat postu:

grey · Wysłany: Pią 15:13, 23 Mar 2007 Temat postu:

coś apropo wspominanych tutaj "staroci" właśnie jestem świeżo po przesłuchaniu płyty Josepha Jarmana "Song For" (1965) wbiła mnie beton! dawno nie słyszałem tak dobrej free jazzowej płytki

Greggery Peccary · Wysłany: Pią 21:44, 23 Mar 2007 Temat postu:

Mój pierwszy kontakt z tym zespołem: Art Zoyd - Marathonnerre I

Trzeba sie będzie zainteresować Smile

ArtS. · Wysłany: Sob 21:27, 24 Mar 2007 Temat postu:

Marza mi sie cieple kraje, wiec slucham plyt portugalskiego saksofonisty Rodrigo Amado. Jedna to "The Space Between", gdzie towarzysza mu skrzypek (Carlos Zingaro) i basista (Ken Filiano). Druga natomiast nagrana w klasycznym trio i z nieco bardziej znanymi muzykami: Kentem Kesslerem i Paalem Nilssen-Lovem. Amado ma taki niespieszny styl gry na saksofonie, ktory niejako determinuje brzmienie obydwu z tych albumow - maja one charakter raczej kontemplatywny, choc nie pozbawiony momentami pazura. Ot, ciekawa i pelna niuansow muzyka improwizowana, ktora moze nie powala od pierwszego odsluchu, ale potrafi wciagnac przy blizszym kontakcie.

djmis · Wysłany: Nie 11:06, 25 Mar 2007 Temat postu:

Portugalski jazz ? Ciekawa sprawa - sam namiętnie słucham ostatnio Carlos Barretto - Lokomotiv (Clean Feed). Barretto to portugalski basista, a grają z nim jeszcze Mario Delgado (g), Jose Salgueiro (dr) / oraz saksofonista barytonowy - Francois Corneloup. Mieszanina free, muzyki współczesnej,jazz-rocka i muzyki etnicznej.

ArtS. · Wysłany: Nie 22:56, 25 Mar 2007 Temat postu:

No wlasnie, ostatnio mialem zalaczony do zamowienia katalog Clean Feed i stad tez mnie wzielo na Portugalie i jazz. Ciekawe jak prezentuje sie tamtejsza scena, bo poza rzeczonym Amado nic na razie nie slyszalem... tak wiec dzieki za kolejny trop.

W ogole cos mnie dzisiaj ujazzowilo, bo dzien zaczalem od Atomic/School Days, w srodku zalaczylem David S. Ware Quartet, a wieczorem plyte Drake/Beger/Parker. I tak przy okazji tego ostatniego mam pytanie: wie ktos cos wiecej o tworczosci Alberta Begera? To z kolei izraelski saksofonista i widzialem na stronie Earsay, ze sporo nagral, wiec chetnie bym sie dowiedzial, czy warto sie w to zaglebiac.

Greggery Peccary · Wysłany: Wto 21:21, 27 Mar 2007 Temat postu:

Box 4CD zwierający nagrania z 1 płyty Zappy "Freak Out!", 1 CD tego wydawnictwa jest powtórzeniem "Freak Out!", reszta materiału to remiksy, wersje alternatywne, itd. Część utworów pochodzi także z roku 1967.
Jak to brzmi!!!! Technicy, inżynierowi dźwięku, specjaliści od remasteringu odwalili kawał solidnej roboty! Rewelacja Smile

grey · Wysłany: Sob 10:53, 31 Mar 2007 Temat postu:

Zappa/Beefheart/Mothers - "Bongo Fury In El Paso"

Greggery Peccary · Wysłany: Sob 18:40, 31 Mar 2007 Temat postu:

Skoro Ty tak, to ja tak Wink

:

Greggery Peccary

Od pewnego czasu słucham namietnie zespołu, który jest jednym z moich ciekawszych odkryć muzycznych w ostatnich latach Lambchop:

Damaged (2006)
Jedna z moich ulubionych płyt 2006 roku!

Aw C'mon oraz No, You C'mon (2004)

Wydane równoczesnie, także jako 2CD.

Nixon (2000)

Niesamowite, ale wokal Kurta brzmi momentami jak Roger Waters, David Bowie, Peter Gabriel czy Prince Smile

Bardzo ciekawa spokojna, prosta, emocjonalna, niebanalna muzyka. Interesujace melodie, aranżacje, od prostytch form po orkiestracje (smyczki, dęciaki).
Jestem zachwycony Smile

djmis

Z zaprezentowanych znam Nixona. Jest ... zniechęcajaco banalny.

ArtS.

Z Lambchopa to koniecznie "Is a Woman" jesli jeszcze nie znasz...

A u mnie kroluje muzyka prosta, lekka i przyjemna:
Menomena "Friend and Foe" (2007) - kandydat roku w kategorii "zakrecona piosenka", z tym, ze cala plyta jest takimi wypelniona, melodyjnie i bardzo pomyslowo, ze swietnymi partiami deciakow.
Of Montreal "Hissing Fauna, Are You The Destroyer?" (2007) - transowy, zahaczajacy o electro indie-rock, z wokalami a'la Bee Gees.
Asobi Seksu "Citrus" (2006) - neo-shoegaze, o ktorym juz pisalem, wiec tym razem sobie daruje.

grey · rozkręcam się Dołączył: 03 Mar 2007 Posty: 43 Przeczytał: 0 tematów

rewelacyjna płyta!

djmis

Przetarcia wskazują na analog.
Skrobnij cosik więcej o tej rewelacji.

Paul Flaherty & others Orange Free Force Records
(record number unknown) 1978
Flaherty/Colbourne & others Trinity Symphony unknown 1982
Flaherty/Colbourne Endangered Species Cadence CJR1042 1988
Flaherty/Colbourne The Love Attack Tulpa compilation 7EP 1988
Flaherty/Colbourne & Stephen G. Scholz Impact Cadence CJR1046 1990.1.21
Flaherty/Colbourne & Richard Downs Primal Burn Tulpa TP016 1990.11.4
Flaherty/Colbourne & S.Scholz, R.Downs The Fourth Way Tulpa TP017 1991.12.5
Flaherty/Colbourne Ottawa Zaabway 2006CD 1991.7.18
Flaherty/Colbourne Razor Blue Tulpa TP019 1992.11.29
Flaherty/Colbourne & S.Scholz, R.Downs, Mike Murray Cydonia Tulpa TP020 1993.1
Flaherty/Colbourne Sextet Fat Onion Cadence CJR1054CD 1993.11.14
Flaherty/Colbourne & Stephen Scholz In Motin Tulpa TP021(white Jacket) 1994
Flaherty/Colbourne & S.Scholz, R.Downs Touch Zabriskie Point 7EP1994 1994
Flaherty/Colbourne Quartet Visitants Zaabway 2001CD 1994.3.6
Mike Murray Vista Zaabway 2003CD 1995.7.15, 8.27
Flaherty/Colbourne & Richard Downs Third Rail Zaabway 2002CD 1995.9.17
Flaherty/Colbourne Sextet Ringtaw Zaabway 2004CD 1996.9.8

Flaherty/Colbourne & Daniel Carter, Sabir Mateen, Raphe Malik Resonance Zaabway 2005 1997.5.16
Flaherty/Colbourne Waiting to be Old Opprobium 01(compilation CD) 1997
Flaherty/Colbourne Quintet Anahad Cadence CJR1107CD 1999.2.7

Busker

Nurse With Wound- Spiral Insana z 1986r. Piękne to...

grey · rozkręcam się Dołączył: 03 Mar 2007 Posty: 43 Przeczytał: 0 tematów

Tomkiewicz · domownik Dołączył: 26 Mar 2006 Posty: 107 Przeczytał: 0 tematów

W ramach odkurzenia pamięci, pozwoliłem sobie odtworzyć płytę z przepiękną okładką przedstawiającą białego żurawia.

Myślałem, że już mnie ta muzyka nie ruszy. Okazało się jednak, że "Angel Dust" powaliła mnie teraz o wiele mocniej niż wiele lat temu, gdy się ukazała, stanowiąc wówczas kapitalną odtrutkę na ruch grunge z Seattle.
Płyta to wybitna.

Tomek

pjerry

"Great Voices of Fado"
To efekt fascynacji muzyką Madredeus.
Na razie piękne, zobaczymy co dalej

Tomkiewicz · domownik Dołączył: 26 Mar 2006 Posty: 107 Przeczytał: 0 tematów

Słucham właśnie utworu "Angel" .
Zmasowany atak na zmysły niewiarygodnym wręcz pięknem i mocą.
I pomyśleć, że to właściwie dj-e .

Jedna z tych kompozycji, wpisujących się na stałe w mój osobisty kanon.
Czemu po "Mezzanine" nie wspięli się choćby na ten sam poziom ?

pjerry

Fajnym testem dla uwielbianej płyty jest kiedy odłoży się ją na kilka miesięscy i po tym czasie od niej wróci. Tak właśnie zrobiłem. Słucham jej właśnie teraz i jets to cudowne uczucie. Bo płyta tak jak była kiedyś objawieniem tak nim dalej pozostała. Może to banalne co o niej powiem ale jest to znakomite połączenie tradycji ze współczesnością.

Panie i Panowie, mam zaszczyt zaprezentować płytę roku 2005
Pit Er Pat - Shakey

Tomkiewicz · domownik Dołączył: 26 Mar 2006 Posty: 107 Przeczytał: 0 tematów

Z odstawieniem płyty jest coś "do rzeczy". Najlepiej, gdy dzieje się to w niewymuszony, prawie naturalny sposób. Gdy słuchacz znajduje się na krawędzi między obsłuchaniem wraz z uwielbieniem, a początkiem chłodnej refleksji czy nawet początkiem, kiedy można powiedzieć, że jest świetnie , ale jeszcze kilka odsłuchów i zacznę się nazbyt przyzwyczajać.

Wczoraj i właściwie przez cały okres wolny od pracy Ennio Morricone ze swoją wyjątkowo piękną muzyką. Odkurzyłem "Once Upon A time in the the West" ("wywaliłem" koszmarny "Bad Orchestra", bo mi popsuwał całość klimatu) i "Once Upon A Time in America". Znakomite, smaczne, wyborne danie świąteczne, które nie powoduje przesytu.
Poza tym zagrał Patton wraz z Faith No More , tym razem "Album of the Year" i "King For A Day". Wraz z "Angel Dust" tworzą niezły tryptyk. Jeszcze trochę i wracam do Mr Bungle. Nie lubię pierwszych albumów FNM, bo są ociężałe i brak im tej późniejszej finezji brzmienia.

A na dokładkę Brian Eno i jego muzyka dla lotnisk. Już widzę pracowników wież kontrolnych, gdy odpływają w ambient, powodując ciąg lotniczych katastrof i totalny zamęt na niebie Smile

ArtS.

Podpisuje sie pod tym 'odstawianiem'. Niedawno wlasnie, po jakis 6 miesiacach przerwy, sluchalem sobie moich ulubionych leniwych plyt z zeszlego roku (Caroline, Broken Social Scene) i wrazenia byly fantastyczne. Trzeba tylko wiedziec, kiedy powrocic...

pjerry

Tomkiewicz · domownik Dołączył: 26 Mar 2006 Posty: 107 Przeczytał: 0 tematów

Dla mnie to co wyprawiał do "World Record" (włącznie) VDGG bije na łeb na szyję większość popierdującej awangardy. Zespół ponadczasowy, wybitny i wybitnie niepopularny. Krzywdzące jest umieszczanie tak znakomitych artystów obok np. Yes, a często się tak zdarza, gdy ludzie piszą na temat tzw rocka progresywnego.

ArtS.

Tomkiewicz · domownik Dołączył: 26 Mar 2006 Posty: 107 Przeczytał: 0 tematów

Ennio Morricone -

- "Una Lucertola Con La Pella Di Donna" - muzyka do wczesnego filmu Lucio Fulciego, która z jednej strony wywołuje niesamowite wrażenie narastającej grozy, a z drugiej daje niejakie pojęcie o wypadach Morricone w rejony muzyki, która śmiało mogłaby znaleźć się w wytwórni Tzadik.

- "Le Foto Proibite di una Signora per Bene" - i tu całkiem ciekawie. Styl orkiestracji charakterystyczny dla Włocha, jest jeszcze w fazie narodzin.

Traffic -

- "When The Eagle Flies" - W zasadzie powinienem napisać, że chodzi o jedno jedyne nagarnie warte mojej uwagi na tym albumie, czyli "Dream Gerrad".

grey · rozkręcam się Dołączył: 03 Mar 2007 Posty: 43 Przeczytał: 0 tematów

takagi masakatsu

świetna elektronika ...daleka od wpływów "trendowego" ostatnio IDM